การเรียนรู้ด้วยการชี้นำตนเอง

การเรียนรู้ด้วยการชี้นำตนเอง

การเรียนรู้ด้วยการชี้นำตนเองถือได้ว่าเป็นบุคคลผู้ใฝ่รู้ตลอดชีวิต เพราะเป็นผู้มี

ลักษณะดังนี้ (สมคิด อิสระวัฒน์, 2532)

1. มีความสมัครใจที่จะเรียนรู้ด้วยตนเอง (voluntarily to learn) มีเจตนาที่จะเรียนด้วย

ความอยากรู้

2. ใช้ตนเองเป็นแหล่งข้อมูลของตนเอง (self resourceful) กล่าวคือผู้เรียนสามารถบอกได้

ว่าสิ่งที่ตนจะเรียนคืออะไร สามารถกำหนดเป้าหมาย วิธีการรวบรวมข้อมูลที่ต้องการ และวิธี

ประเมินผลการเรียนรู้ มีความรับผิดชอบต่อหน้าที่และบทบาทเป็นผู้เรียนรู้ที่ดี

3. รู้ “วิธีการที่จะเรียน” (know how to learn) รู้ว่าตนจะไปสู่จุดที่ให้เกิดการเรียนรู้ได้อย่างไร

4. มีบุคลิกภาพเชิงบวก มีแรงจูงใจและมีการเรียนแบบร่วมมือกับเพื่อนหรือบุคคลอื่น มีการ

ให้ข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมในการเรียนในเชิงบวก (charismatic organizational player)

5. มีระบบการเรียนและการประยุกต์การเรียน และมีการชื่นชมและสนุกสนานกับ

กระบวนการเรียน (responsible consumption)

6. มีการเรียนจากข้อผิดพลาดและความสำเร็จ และเข้าใจถึงศักยภาพของตน (feedback

and reflection)

7. มีความพยายามในการหาวิธีการใหม่ ๆ ในการหาคำตอบ การหาโอกาสในการพัฒนา

และค้นหาข้อมูลเพื่อแก้ปัญหา (seeking and applying)

8. มีการชี้แนะ อภิปรายในห้องเรียน แสดงความคิดเห็นส่วนตัวและพยายามมีความเห็นที่

แตกต่างไปจากผู้สอน ( assertive learning behavior )

9. มีการรวบรวมข้อมูลจากการได้ปฏิสัมพันธ์กับบุคคลและมีวิธีการนำข้อมูลที่ได้ไปใช้